Blog

Ogólnoświatowy Wiec Magiczny z 1961 roku ogłosił, że za czarownicę uznaje się osobę, w której posiadaniu znajdują się:

– latająca miotła (lub inne narzędzie domowo-ogrodowe),

– magiczne zwierzę (miniaturowy smok latający, chowaniec lub kot, koniecznie czarny),

– zestaw kociołków i fiolek (wytworzonych w smoczym ogniu),

– rodzinną księgę zaklęć (okładki z ludzkiej skóry zostały zabronione w 1865 roku),

– różdżkę drewnianą (nie krótszą niż na dwie ćwierci¹),

– zwierciadło (będące środkiem komunikacji między bracią czarodziejską)

oraz

– w pełni funkcjonującą kryształową kulę (ustawioną na częstotliwość magicznej radiostacji).

Nowelizacja z 1965 roku dodała zapis o zalążku mocy magicznych, ponieważ ludzie niemagiczni, zakupiwszy ww. przedmioty, rozpoczęli strajk, domagając się możliwości rzucania czarów.

~ ~ ~

Co ma zrobić młoda czarownica, kiedy nie radzi sobie z magicznym aspektem swojego życia, a właśnie zbliża się egzamin, od którego zależy, czy otrzyma licencję na czarowanie, czy raczej straci magię na zawsze?

Krok 1: Uczestniczyć w lekcjach powtórzeniowych Baby Jagi.

Krok 2: Brać korki u najmądrzejszego (i przypadkiem najprzystojniejszego) absolwenta szkółki Baby Jagi.

Krok 3: Udać się do legendarnego prasmoka, który ponoć zna odpowiedź na każde pytanie, i postarać się, by Imp, jej c̶z̶a̶r̶c̶i̶  koci chowaniec, za bardzo przy tej wyprawie nie ucierpiał.

A jeśli to wszystko nie pomoże – pozostaje modlić się o cud. Dosłownie.

_________

1Ćwierć – dawna jednostka miary długości, która odpowiadała 1/4 części łokcia, czyli ok. 14,4 cm.